أنا مش ندل

يمسك البخيل فى يديه عشرة قروش ويقول : انت السجين وأنا السجان وإعملى حسابك انك اتحبستى معايا طول ما انا عايش ولازم تفهمى انى باعمل كده عشان باحبك وما مأقدرش أشوفك بعيد عنى بعد ماقربتى منى دأنا ممكن أموت فيها .

تدخل عليه زوجته فتقول له : انت بتكلم الفلوس انت جننت يا رجل 

- بأكلم حبايبى 

- واللى بيحب حد يسجنه مانا سمعتك وانت بتقول للعشرة قروش كده 

- ايوه لانى بحبهم وعايزهم يفضلوا معايا

- إلى أعرفه أن إللى يحب حد يسيبه حر 

- ده كلام فارغ ازاى أخليهم يبعدو عنى وأنا باحبهم 

- يا رجل حرام عليك اللى بتعمله ده 

- الحرام هو انى اسيب حبايبى يبعدوا عنى 

- واضح انه مافيش فايدة فيك 

- أنا راجل بيرتبط بأى حاجه تقرب منه ومابحبش اسيبها يبقى انا كده وحش ولا ابقى راجل عندى وفاء وحب لكل حاجة معايا .

- خلاص خليك حابسهم وحابس نفسك معاهم لا انت استفدت بيهم ولا هما خرجوا من عندك وراحوا لغيرك

- شوفتى اهو انت قولتى راحوا لغيرك ، ازاى الواحد يسيب حبايبه يروحوا لغيره 

- لأن هى دى طبيعة الفلوس تتنقل بين الناس فى تعاملاتهم 

- دى الفكرة الغلط إللى عند الأندال إللى زيك إللى مابيصونوش العشرة لكن انا مش ندل وبأعمل حساب للعشرة
- إللى انا أفهمه الل بتعمله ده إسمه بخل
- بس أنا مش بخيل انا راجل عاطفى بيرتبط بأى حاجة ومابيجيش يفرط فيها بسهولة .
حكايات البخيل 

أحمد البوهى